....    اینجا باز رود آرام ، و تو آرام تر از رود روان . من دلم می خواهد این آرامش آبی را بر هم بزنم ، تا

دل من هم آرام شود . تو بیا آرامش چشمانت را با خروش دل من قسمت کن ، شاید یک لحظه

یک آن آرام بگیرد دل افسرده من . ای نگاهت آرام روحت پاک کاش می دانستی ، چه

فسونهاست نهان در پس آن ناز نگاه . این چه شوریست فکندی به دل سوخته ام من خود

افروخته ام . من سراپا دردم و تو درمان همه درد منی دور باطل زده ام این همه عمر باز

سرگردانم بی تو من حیرانم باز سرگردانم باز سرگردانم ....

بي هیچ اسمی مي شه عاشق شد
بي هيچ ردي از خدا رو خاك
من سال ها عاشق شدم بي او
يك حس بي تفسير وحشتناك
 
من عاشق رفتار هاي تو
اين ترس بي اندازه از دينم
تو عاشق چيزي كه پنهونه
من عاشق چيزي كه مي بينم
 
بي هیچ اسمی مي شه عاشق شد
جادوي اين دلدادگي كم نيست
تا سيب هاي كال بي تابند
حواي من تقصير آدم نيست
 
دور از تو افتادم ولي هر شب
حس مي كنم بسيار نزديكي
خاموش شد فانوس من اي كاش
عادت نمي كردم به تاريكي

عاشق که باشی شعر شورِ دیگری دارد

لیلی و مجنون قصه‌ ی شیرین‌تری دارد

دیوان حافظ را شبی صد دفعه می‌بوسی

هر دفعه از آن دفعه فالِ بهتری دارد

حتی سؤالاتِ کتابِ تستِ کنکورت

- عاشق که باشی - بیت‌های محشری دارد

با خواندن بعضی غزل‌ها تازه می‌فهمی

هر شاعری در سینه‌اش پیغمبری دارد

حرفِ دلت را با غزل حالی کنی سخت است

شاعر که باشی عشق زجر دیگری دارد

.

گیرم اندوه تو خواب است و نگاه تو خیال

پس دلم منتظر کیست عزیز این همه سال؟

پس دلم منتظر کیست که من بی خبرم؟

که من از آتش اندوه خودم شعله ورم؟

ماه یک پنجره وا شد به خیالم که تویی

همه جا شور به پا شد به خیالم که تویی